ABS عبارت است از مجموعه پلاستیک هایی
که اولین آنها به صورت تجاری در سال ۱۹۵۴ توسط شرکت Borg-Werner آلمان وارد بازار شد.
به دلیل بهرمندی از خواص خوب و قیمت ارزان تولید آن هر سال افزایش می یابد.
به نحوی که در حال حاضر پنجمین پلاستیک پرمصرف جهان محسوب می شود.
پلاستیک هایABS از نظر ساختار مولکولی یک ترپلیمر است
به این معنا که واحد های تکرار شونده آن از ترکیب سه ماده که هرکدام مستقل واحد تکرار شوند
یک هموپلیمر بوده اند تشکیل شده است. نام علمی آن اکریلونیتریل بوتا دی ان استایرن می باشد.
با تغییر درصد هر یک از اجزاء تشکیل دهنده
پلاستیک هایABS گونه های جدید به تعداد بسیار زیاد از این پلاستیک با ویژگی های متفاوت به دست می آید
که روی خواص شیمیایی, میزان چقرمگی, پایداری ابعادی, مقاومت به ضربه و سایر خصوصیات محصول اثر می گذارد.
از چه اجزایی تشکیل شده است و وظیفه هر جزء چیست؟
هر کدام از سه جزء تشکیل دهنده ABS در گستره وزنی خاصی در ساختار این پلاستیک وارد می شوند
که خروج از این محدود ها مشکلات و نقایصی را برای این محصول به همراه خواهد داشت:
۱ - استایرن %(۴۰-۶۰)
۲ - اکریلونیتریل %(۱۵-۳۵)
۳ - بوتادی ان% (۵-۳۵)
هر کدام از سه ترکیب شرکت کننده در ساختار واحد تکرار شونده این پلیمر وظیفه خاصی را انجام می دهند
و تغییر میزان هر یک از این سه جزء در گستره ی معینی پذیرفته شده است:
استایرن نقش ایجاد صلبیت, صافی و سهولت فرایند پذیری را برای این پلاستیک به عهده دارد.
جزء اکریلو نیتریل این تر پلیمر, در افزایش مقاومت حرارتی ,استحکام و پایداری شیمیایی پلاستیک شرکت می کند.
هر چقدر میزان اکریلونیتریل بیشتر باشد,
چقرمگی ABS به وجود آمده و مقاومت آن در برابر مواد شیمیایی بیشتر می شود
اما قالبگیری آن سخت تر و رنگ رزین به زردی کشیده می شود.
بخش لاستیکی این پلاستیک , بوتا دی ان است
که وظایف مهمی مانند افزایش مقاومت به ضربه, چقرمگی, حفظ خواص در دمای پایین و انعطاف پذیری این ترپلیمر را به عهده دارد.
نوعی از ABS که نسبت اجزاء تشکیل دهنده آن (۶۰:۳۰:۱۰) است,توسط شرکت بایر تولید می شود.
قطعات ساخته شده از ABS در برابر آب, نمک و اسید های موجود در غذا کاملا مقاوم هستند,
اما نسبت به دما, زمان تماس و تنش وارد بر آن حساس می باشند,
پلاستیک ABS از خواص خوب حرارتی مانند HDT بالا ,حفظ خواص خود در دماهای پایین ,
پایداری نسبتا" خوب حرارتی و خواص الکتریکی عالی بهره مند هستند.
رزین های ABS دارای نقطه نرمی بالاتری نسبت به پلی استایرن هستند.
با توجه به تنوع وسیع و بنابر ماهیت آمورف ABS نمی توان گستره دقیق برای ذوب این پلاستیک در نظر گرفت.