کمک فرآیند‌های فلوئورالاستومر
کمک فرآیند‌های فلوئورالاستومر می‌توانند فرآیند پذیری پلی‌الفین‌ها در حالت مذاب را تنها به واسطه ته نشینی روی سطح داخلی دای (حدیده) بهبود ببخشند.
مشخص شده است که دیگر افزودنی‌های موجود در آمیزه می‌توانند در روند ته نشینی روی سطح داخلی دای، تداخل ایجاد کنند.
این مقاله به بررسی دانش موجود در این زمینه به واسطه آزمودن میزان کارایی چندین کمک فرآیند تجاری در ترکیب با عوامل ضد همچسبی مختلف،
در یک رزین LLDPE که جهت تولید فیلم پلی اتیلن سبک خطی استفاده می‌شود، می‌پردازد.
نتایج نشان می‌دهد که کمک فرآیند‌های فلوئورالاستومر می‌توانند در حضور عوامل آنتی بلاک (ضد همچسبی ) عملکرد مناسبی داشته باشند که البته این امر منوط به این است که حاوی یک عامل بین سطحی باشند.
با استفاده از چنین تکنولوژی می‌توان بر برهمکنش‌های اکثر عوامل آنتی بلاک (ضد همچسبی ) فائق آمد، با این وجود عوامل آنتی بلاک که حاوی سیلیکاهای سنتزی هستند می‌توانند بسیار فعال باشند و بازده کلی کمک فرآیند پلیمری را کاهش دهند.
مقدمه
کمک فرآیند‌های فلوئورالاستومر به طور گسترده در فراورش پلی‌الفین‌ها و خصوصا فیلم پلی اتیلن سبک خطی به منظور حذف پدیده شکست مذاب، کاهش رسوبات در دای، افزایش برونداد و کاهش نقص‌های ظاهری پس از اکسترود کردن، به کار می‌روند.
نحوه عملکرد این کمک فرآیندها به این صورت است که لایه‌ای نازک از فلئورو الاستومر روی سطح مذاب در دای ایجاد میکنند که در نتیجه آن در سطح مشترک این پوشش و پلی‌الفین، لغزش ایجاد می‌شود.
به منظور حذف کامل پدیده شکست مذاب در فرآیند فیلم دمشی، کمک فرآیند پلیمری (PPA) می‌بایست پوشش یکنواختی در ناحیه خروجی دای ایجاد کند.
مشخص شده است که افزودنی‌های آنتی بلاک (ضد همچسبی ) در فرآیند فیلم های پلی اتیلنی می‌توانند تأثیری منفی بر علمکرد PPA داشته باشند، دلیل این امر ایجاد برهمکنش میان این افزودنی‌ها و PPA می‌باشد.
دو نوع برهمکنش عمده میان PPA و عوامل آنتی بلاک (ضد همچسبی ) وجود دارد:
برهمکنش‌های سطحی (جذب سطحی) و سایش پوشش PPA از سطح دای.
نوع این برهمکنش وابسته به نوع عامل ضد همچسبی مورد استفاده، می‌باشد.
هدف تحقیق حاضر بررسی دانش موجود در این زمینه به واسطه مشخص کردن کارایی چندین کمک فرآیند تجاری هنگامی که با عوامل آنتی بلاک (ضد همچسبی ) مختلف در یک رزین LLDPE ترکیب میشوند، می‌باشد (بعدا از این رزین به صورت دمشی فیلم پلی اتیلنی تهیه می‌شود).
پنج عامل ضد همچسبی مختلف در ترکیب با سه نوع متفاوت از PPA های تجاری، در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.
میزان کارایی PPA به واسطه مشخص کردن مدت زمانی که طول می‌کشید تا پدیده شکست مذاب حذف شود، تعیین گشت.
خلاصه و نتیجه‌گیری
در این تحقیق به بررسی چگونگی تأثیر عوامل آنتی بلاک (ضد همچسبی ) بر عملکرد فلئورو الاستومرها به عنوان کمک فرآیند پرداخته شد، این امر به واسطه بررسی میزان کارایی PPA در حذف پدیده شکست مذاب LLDPE هنگام تولید فیلم پلی اتیلنی سبک خطی ، محقق شد. پنج نوع مختلف از عوامل آنتی بلاک (ضد همچسبی ) در ترکیب با سه PPA تجاری، مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایج حاکی از آن است که کمک فرآیند‌های فلئورو الاستومر در حضور عوامل آنتی بلاک (ضد همچسبی ) تنها هنگامی عملکرد مناسبی دارند که حاوی تکنولوژی عامل بین سطحی باشند. مؤثرترین عامل بین سطحی جهت کاهش این برهمکنش‌ها یک پلی‌کاپرولاکتان (پلی‌اُل از نوع پلی‌استر) (PCL)، می‌باشد. با استفاده از چنین تکنولوژی می‌توان بر برهمکنش‌های حاصل از بیشتر عوامل آنتی بلاک (ضد همچسبی ) ، فائق آمد. با این وجود عوامل آنتی بلاک (ضد همچسبی ) که حاوی سیلیکای سنتزی هستند می‌توانند بازده کلی کمک فرآیند پلیمری را کاهش دهند. تنها راه غلبه بر این برهمکنش‌ها افزایش میزان کمک فرآیند، می‌باشد.
نتایج این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که تالک(به عنوان عامل ضد همچسبی) اصلاح نشده، برهمکنش بیشتری نسبت به تالک اصلاح شده، با کمک فرآیند فلئور الاستومر، ندارد. بنابراین جهت کاهش برهمکنش نیازی به استفاده از تالک اصلاح شده همراه با کمک فرآیند نمی‌باشد.
نوشته: فاطمه ارشادی
