بررسی دو پرکننده روی خواص مکانیکی p.p

خواص فیزیکی ومکانیکی پلیمرها بررسی دو پرکننده روی خواص مکانیکی p.p کربنات کلسیم

اگر به یک قطعه پلاستیکی خواص فیزیکی ومکانیکی از جنس پلی پروپلین ۳۰% وزنی الیاف کوتاه شیشه اضافه شده باشد, واگر به آمیزه نمونه دیگری از همان جنس پلاستیک ۴۰% وزنی پودر کربنات کلسیم افزوده شده باشد, کدام یک از این دوقطعه ساخته شده کامپوزیت تلقی می شود؟ وکدام یک کامپوزیت نیست؟

اگر به آمیزه های پلیمری, درصد زیادی پرکننده افزوده شود طوری که این ماده باعث بهبود خواص فیزیکی ومکانیکی آن گردد به عبارت دیگر این ماده در حقیقت نقش تقویت کننده را برای آن قطعه به عهده داشته باشد, به محصول به دست آمده کامپوزیت می گویند.

اگر اضافه شدن پرکننده حتی با درصد بالا موجب افزایش و بهبود خواص فیزیکی ومکانیکی نشود و ای بسا که اسباب کاهش خواص فیزیکی ومکانیکی آن را نیز فراهم کند, این محصول کامپوزیت محسوب نمیشود درجدول اثر افزودن دو ماده معدنی پودری و لیفی و تاثیر آن بر خواص مکانیکی محصول پروپلینی ارائه شده است.
(یک پرکننده ی خنثی)به آمیزه این پلاستیک افزوده شود استحکام کششی آن نه تنهابیشتر نمی گردد,بلکه۲۰%هم کاهش پیدا می کند,پس به چنین محصولی کامپوزیت نمی توان گفت.

جدول: اثر افزودن دو ماده معدنی پودری و لیفی مختلف و تاثیر آن بر خواص مکانیکی محصول نهایی

افزودن ۴۰% وزنی پرکننده خنثی نه تنها نمونه ساخته شده از پروپیلن را از پلی پروپلین را از نظر خواص مکانیکی بهبود نبخشید, بلکه خواص مکانیکی آن را ضعیف تر از زمانی ساخت که در آمیزه قطعه پرکننده کربنات کلسیم وجود نداشته است.

حال اگر به آمیزه این پلاستیک ۳۰% وزنی الیاف کوتاه شیشه اضافه شود, استحکام کششی آن ۵۸% افزایش پیدا می کند.

اگر مدول الاستیک آنها را مقایسه کنیم ۴۷۰%افزایش مدول الاستیک نسبت به حالت قبل از اختلاط با الیاف کوتاه شیشه پدید آمده است.

پس الیاف کوتاه شیشه در خواص مکانیکی قطعه ساخته شده, در مقایسه با زمانی که فقط از پلاستیک پلی پروپلین خالص تهیه شده بود, بهبود قابل توجهی ایجاد کرده است.

موضوع تشخیص کامپوزیت بودن یا نبودن یک قطعه, از لحاظ انتخاب شماره استانداردهای روش آزمون های بین المللی, جهت تعیین خواص مکانیکی نمونه تحت آزمون, همچنین طراحی آمیزه و انتخاب روش های ساخت آن قطعه بسیار مهم است.

منبع: کتاب اندازه گیری خواص مکانیکی پلاستیک ها و کامپوزیت ها