در یک سیستم اکستروژن، دمای نقاط مختلف باید به طور مداوم اندازهگیری شود و میزان انتقال حرارت برای تنظیم دما کنترل گردد زیرا دما در یک اکسترودر تابعی از دو منبع گرمایی میباشد که منبع اول، گرمای ناشی از هیترهای اکسترودر بوده و منبع دوم، تنش وارد شده بر مذاب و گرمای حاصل از اتلاف انرژی توسط پلیمر می باشد
بنابراین در برخی از نقاط حتی اگر هیتر خاموش شود باز هم دما بالا رفته و اوپراتور مجبور میشود که دمای زون های قبلی آن قسمت را کاهش دهد معمولا در ناحیهی اختلاط و ناحیه ی تقویت فشار، تنش بالایی به مذاب وارد شده و دما شدیدا بالا میرود که باید به خوبی کنترل گردد و اگر این کنترل به خوبی اتفاق نیفتد، در نقاط خاصی از اکسترودر دما ناخواسته بالا رفته و ماده تحت فرایند دچار سوختگی میشود که منجر به ایجاد نقص های زیادی در نمونهی نهایی میگردد.
بنابراین حضور ترموکوپلهای برای بررسی دما در نقاط زیادی از اکسترودر نیاز است که مدام دما را اندازه گیری کرده و هیتر را تنظیم کرده تا ماده تحت فرایند دچار سوختگی نشود. علاوه بر اندازهگیری دمای سیلندر و مارپیچ در نقاط مختلف، دمای قالب را نیز در نقاط مختلف اندازهگیری میکند.
در دستگاههای آنالوگ، ترموکوپل را تنها برای بحث نمایشگر مانیتوری استفاده میگردد و در موارد دیگر این ترموکوپل اطلاعاتی برای کنترلرهای PLC ارسال میکند و کنترلرها به هیترها دستوراتی برای تغییر ورود ریت گرما را صادر میکنند.
ترموکوپل دما را اندازه گیری می کند و مستقیماً در فرایند نصب می شود. ترموکوپل اکسترودر برای طیف وسیعی از کاربردها طراحی شده است. اما انواع مختلفی از ترموکوپل های اکسترودر را وجود دارد که عبارتند از:
عمق ثابت: در این حالت ترموکوپل به مقدار ثابتی وارد سیلندر میشود و ارتفاع وارد شده قابل تغییر نخواهد بود.
عمق قابل تنظیم: در این حالت مقدار عمق ترموکوپل در سیستم و دیواره اکسترودر قابل تغییر است.
