سیلندر و مارپیچ pvc نرم

پلی وینیل کلراید (PVC) بر اساس فرمولاسیون فرایند شده به چندین دسته تقسیم می­شود که اساس تقسیم بندی آن، مقدار نرم ­کننده­ای می­باشد که در فرمولاسیون به کار می­رود:

• PVCبدون نرم کننده، نرم کننده = 0%

• PVC سخت، نرم­کننده کمتر از %10

• PVC نیمه سخت، نرم­کننده بین %10 تا 30%

• PVC نرم، نرم­کننده بین 30% تا 70% – تولید فیلم و خط آببندی

• PVC نرم، بالای 80% نرم کننده

برای تولید PVC های نرم می­توان از گریدهای خاص، که پذیرش درصد زیادی نرم کننده داشته باشد، برای مثال گریدهای k70 تولیدی پتروشیمی بندر امام استفاده نمود. در قسمت­های دیگر فرمولاسیون تفاوت چشمگیری دیده نمی­شود، اما با توجه به خواص مورد انتظار، درصد مواد افزودنی مورد مصرف گوناگون می­باشد. سایر مواد مصرفی در فرمولاسیون روان­کننده، پایدار کننده­ی حرارتی برای جلوگیری از سوختن در حین فرایند، پایدار کننده­ی نوری در مقابل نور خورشید و … می باشد.

اکسترودرهای به کار رفته در PVC نرم، عموما در تولید شیلنگ­های آب به کار می­رود و این نوع اکسترودرها دارای یک طرح خاص خود می­باشد به این شیوه که ماردون دارای تقسیم بندی نواحی به شکل ناحیه­ی خوراک دهی، ناحیه­ی افزایش فشار  و … نبوده و تمام مارپیچ یکدست و به شکل ناحیه افزایش فشار (Pressuring) می­باشد که دارای L/D بین 24 تا 28 می­باشد. این نوع اکسترودر دارای یک مارپیچ بوده که این موضوع بر خلاف اکسترودرهای دو مارپیچ مورد استفاده برای PVCهای سخت می­باشد. در PVC سخت اختلاط دشوار تر بوده زیرا نرم کننده در فرمولاسیون وجود ندارد و تنها مقداری روان­ کننده­ی داخلی برای تسریع اختلاط در فرمولاسیون وارد می­نمایند، بنابراین با توجه به اینکه سیستم به یک اختلاط کننده­ی خوب و زمان اقامت کم نیاز دارد از اکسترودر دو مارپیچ ناهمسوگرد استفاده می­شود، در حالی که در PVC نرم، اختلاط راحت­تر انجام شده و نیازی به وارد شدن تنش بالا از سمت مارپیچ نبوده به همین دلیل از اکسترودر تک مارپیچ استفاده می­کنند. و موجود بودن درصد بالای نرم کننده، ماده را به شکل خمیری شکل وارد اکسترودر می­کند، بنابراین ماده از همان ابتدا به شکل خمیری بوده و نیازی به طراحی خاص، برای ناحیه­ی خوراک دهی برای ورود ماده نمی­باشد. با وجود همه ی موارد ذکر شده، برای PVC نرم، اکسترودر باید به گونه­ای طراحی شود که در همین یک ناحیه­ی طراحی شده ماده به صورت کامل میکس شود و محصول نهایی به شکل یکدست تولید گردد، در این ناحیه ماده تحت تنش بالا برای اختلاط قرار گرفته زیرا برای PVC، افزودنی­های زیادی وجود دارد، که طی فرایند باید یکنواخت شود.

ماشين هاي زير براي فرايند PVC پيشنهاد مي شود:

ـ اكسترودرهاي دوپيچی ناهمسوگرد درهم فرورونده، ـ پلاستي فيكيتور به عنوان ماشينی ويژه براي فراورش  PVC نرم،

ـ اكسترودرهاي خميرساز رفت و برگشتي همراه با يك اكسترودر تك پيچی در بخشتخليه،

ـ اكسترودرهاي سيارهاي همراه با يك اكسترودر تك پيچی در بخش تخليه،

 ـ اكسترودرهاي دوپيچی همسوگرد درهم فرورونده همراه با يك اكسترودر تك پيچی در بخش تخليه (موسوم به كومبي پلاست)

اكسترودرهاي دو مارپيچی ناهمسوگرد درهم فرورونده به طور گسترده براي توليد لوله و پروفيل با موادي كه از پيش اختلاط تهيه مي شوند، به كار مي روند این نوع اکسترودرها در هر دو نوع PVC کاربرد دارد اما در زمینه­ی PVC نرم، دارای کابردی به شدت محدود می­باش. اين اكسترودرها با قطر حداكثر 170 mmقابليت توليد 1/5 ton/hاز مواد PVC سخت و تا 3 ton/h از  PVCنرم را دارند. اين ماشين ها از نظر اندازه قطر پيچ به 170 mmو از نظر سرعت خطي به مقدار 0/2-0/3 m/s محدود مي شوند. اين محدوديت ها ناشي از مشخصه هاي فرايندي PVC و اصول كاركرد اين نوع از ماشين هاست كه به مشكلات سايشي چشمگيري منجر مي شود.

نوشته: پیمان قربان زاده