یکی از مشکلاتی که در زمینه بازیافت پلاستیک ها در ایران وجود دارد عدم جداسازی صحیح ضایعات می باشد. که بازیافت پلی اتیلن و پلی پروپیلن یکی از این مسایل می باشد .
بسیاری از فعالان صنعت بازیافت پلاستیک درزمینه تولید گرانول از بازیافت پلی اتیلن از پلی پروپیلن بسیار گله مند میباشند. این افراد که اغلب فاقد سیستم شستشو می باشند و پرک ها را از کارگاههای دارای سیستم شستشوی سنتی خریداری می نمایند, به دلیل مخلوط بودن پرک ها, در هنگام تبدیل به گرانول با مشکلات بسیاری مواجه می گردند . یکی از این مشکلات بازیافت جداسازی پلی اتیلن از پلی پروپیلن است . به ناچار بعضی از کارگاههای بازیافت پلی اتیلن از پلی پروپیلن مجبور به استفاده از سیستم شستشوی مجدد می باشند. مثال کارگاههایی که تولیدگرانول بادی و لاک یا تزریق دارند,پس از خرید پرک های بادی و لاک به ناچار بایست از سیستم شستشوی مکانیزه استفاده نمایند.
چرا این کارگاهها نیاز به سیستم شستشوی مجدد دارند؟
همانطور که می دانید در چرخه بازیافت, پلاستیک ها پس از مرحله جداسازی و شستشو تبدیل به گرانول می گردند.
در این مرحله در صورت مخلوط بودن با سایر پلاستیک ها مشکلاتی در گرانول تولید شده بدست می آید.
به دلیل این که نطقه ذوب, خواص فیزیکی و مکانیکی و خواص رئولوژیک یعنی رفتار سیال پلاستیک ها با یکدیگر متفاوت می باشد. در نتیجه گرانول تولید شده از خواص مطلوبی برخوردار نخواهد بود.
حتی در زوج پلاستیک هایی که اختلاف دانسیته آنها بسیار کم است و خواص مشابهی دارند جداسازی نیز باید بصورت کامل انجام گردد.
بنابراین در بازیافت پلاستیک ها, مخلوط ضایعات باید از یکدیگر مجزا و تفکیک گردند.
۱۲ روش برای جداسازی پلاستیک ها هست, یکی از ارزانترین روشهای جداسازی ضایعات پلاستیک, جداسازی توسط سیال آب می باشد.
بنابراین پلاستیک هایی که سبکترند روی آب شناور می گردند, پلاستیک های سنگین تر از آب ته نشین می شوند .
این روش در عین سادگی و کارآمد بودن محدودیت های دارد .
نظیر این که سیال آب نمی تواند پلاستیک های سبک هم دانسیته که روی شناور می مانند را از یکدیگر تشخیص دهد . در نتیجه می بایست از روشهای دیگری برای این منظور استفاده نمود.
همانطور که در جدول زیر مشاهده می فرمایید پلاستیک های نظیر پلی اتیلن و پلی پروپیلن , های ایمپکت و ای بی اس و پت و پی وی سی از نظر دانسیته بسیار به یکدیگر نزدیک می باشند.
در حقیقت زمانیکه اختلاف دانسیته پلاستیک ها به ۰٫۰۱ گرم بر سانتی متر مکعب می رسد جداسازی دیگر توسط سیال آب انجام نمی گردد.
دانسیته
نوع پلاستیک
۰۹۲
پلی اتیلن سبک
۰۹۶
پلی اتیلن سنگین
۰۹
پلی پروپیلن
۱٫۲-۱٫۲۲
پی وی سی نرم
۱٫۴۱-۱٫۴۳
پی وی سی سخت
۱٫۰۵-۱٫۰۷
پلی استایرن
۱٫۰۴
های ایمپکت
۱٫۳۷-۱٫۳۸
پت
۱٫۲-۱٫۲۶
پلی کربنات
۱٫۰۴-۱٫۰۶
ای.بی .اس
می بایست از روشهای دیگر برای این منظور استفاده نمود. نظیر استفاده از سایر سیال ها, روشهای دستگاهی دقیق و....
روشهای دیگر
دانسیته
گریز از مرکز
نقطه نرمی
نوری
روش حلالیت
اسپکتروسکوپی و اشعه X
الکترواستاتیک
شیمیایی
به غیر از جداسازی یکی از راه حل هایی که برای بازیافت پلی اتیلن از پلی پروپیلن این منظور پیشنهاد می گردد.
روش آلیاژ سازی است در این روش دو پلاستیک نظیر پلی اتیلن و پلی پروپیلن را به جای انجام عملیات جداسازی مخلوط فیزیکی می کنند یعنی تولید آلیاژ پلیمری.
این روش در گرانول سازهای دو پیچ و به همراه ماده اصلاح کننده سطح انجام می گردد.
تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام شده است . از جمله این که اخیرا" گروهی از محققان دانشگاه کرنل و دانشگاه مینه سوتای آمریکا یک ترکیب پلیمری تولید کردند . که قادر است با استفاده از دو ماده پلاستیکی پرکاربرد در بسته‌بندی‌های تجاری، ماده‌ای را بسازد که هم کاربرد زیادی در صنعت دارد و هم قابلیت بازیافت موثرتر آن وجود دارد.
به گزارش پپنا از نشریه ساینس، این دو ماده پلاستیکی PE و PP مخفف polyethylene و polypropylene نام دارد . و با وجودی که هر دو پلیمر به عنوان یک ماده پلاستیکی مستقل دارای استحکام کافی هستند و ساختار هیدروکربنی شبیه به هم دارند، ترکیب آنها با یکدیگر امکان‌پذیر نیست.
ماده حاصل از ترکیب این دو پلیمر شکننده بوده و کارآیی ندارد. به همین علت شرکت‌ها در بازیافت این دو ماده محدودیت دارند.
پلیمر چندبخشی
محققان برای حل این مشکل نوعی پلیمر چندبخشی تولید کردند که عملکردی مانند چسب دارد. بدین صورت که امکان ادغام PE و PP را از طریق برقراری پیوند مولکولی بین دو پلیمر فراهم می‌کند. ماده حاصل از ترکیب PE و PP به این شیوه استحکامی مشابه هریک از این دو پلیمر دارد. به گفته محققان تنها یک درصد از این ترکیب جدید را پلیمر چندبخشی تشکیل می‌دهد و ۹۹ درصد آن از PE و PP تشکیل شده است. بدین ترتیب امکان بازیافت این مواد در سطح گستره‌ای فراهم شده و زمینه تولید نسل جدیدی از محصولات پلیمری با استحکام بالا ایجاد می‌شود.
این شیوه بازیافت پلیمرهای پلاستیک در مقایسه با روشهای مرسوم در بازار بسیار ارزان‌تر و مقرون به صرفه‌تر است.
به عبارت دیگر میزان پلیمر چندبخشی مورد نیاز برای بازیافت پلاستیک در حدود یک دهم مواد اولیه مورد نیاز در سایر روش های بازیافت پلاستیک است.
