نرمکنندههای گرانول
نرمکنندههای گرانول های پلاستیک به موادی گفته میشود که برای نرم کردن پلاستیک در دمای بالا استفاده میشوند، نرمکنندهها به شکل مواد روغنی با نقطه جوش بالا تولید میشوند و باعث میشوند که پلاستیکهای سخت و شکننده، نرم و منعطف شوند. نرم کنندهها یکی از افزودنیهای پیلمر هستند که برای جبران نقصهای پیلمر به آن افزوده میشوند. تا خواص آن را به چیزی که مد نظر تولیدکننده است تغییر دهند.
نرمکنندههای پلاستیک کاربردهای زیادی دارند و در صنعت پلاستیک و پلیمراز اهمیت ویژهای برخوردار هستند. در ادامه این نوشته برخی از خواص و مزایای استفاده از این ماده را بررسی خواهیم کرد.
مزایای استفاده از نرمکننده گرانول
- کاهش دمای فراورش
- سهولت شکلگیری
- افزایش چقرمگی
- افزایش قابلیت کشش
- کاهش ویسکوزیته مذاب و گداخته
- نرم و انعطاف پذیر کردن پلاستیکهای سخت
- کاهش مدول پلاستیک
انواع نرم کننده گرانول
نرم کنندههای پلاستیک بر اساس کاربردی که از آنها انتظار داریم همچنین شرایط مختلف استفاده از آنها مانند شرایط دارای رطوبت بالا و یا دمای بالا تولید میشوند انواع مختلفی دارند، که به شرح زیر است.
نرم کنندههای اولیه
نرم کننده گرانول اولیه در تولید پی وی سی به کار میرود و باعث افزایش پایداری این ماده میشود. این ماده با انحلال پذیری پی وی سیها سازگاری بالایی دارند و تحت تأثیر دما و حرارت بالا و.. از بافت پی وی سی جدا نمیشوند، از این نوع نرم کننده به دلیل داشتن سازگاری بالا با پلیمر پایه که همان پی وی سی است و مقاومت در برابر شرایط نامطلوب در صنعت پیلمر استفادههای زیادی میشود. استفاده از نرم کننده پی وی سی باعث میشود که مقاومت و انعطاف پذیری آن افزایش پیدا کند و تحت فشار دچار شکستگی و بریدگی نشود.
نرمکنندههای ثانویه
نرم کنندههای ثانویه در مقایسه با نوع قبلی مقاومت و پایداری کمتری دارند و در مواقعی که انعطاف محصول نهایی اهمیت داشته باشد از آنها استفاده نمیشود. اما در مواقعی که در تولید محصولات پی وی سی انعطاف مهم نباشد استفاده از نرم کننده ثانویه به دلیل قیمت پایینتر میتواند صرفه اقتصادی بالایی داشته باشد و هزینه تولید محصولات را کاهش دهد.
نرمکنندههای اپوکسی
این نوع نرم کننده فراریت خیلی کمی دارد و به همین دلیل در دماهای پایینتر هم منعطف است، به طور کلی از نرم کننده اپوکسی در تولید کابلهای مقاوم، فیلمهای شفاف و چرم مصنوعی پی وی سی استفاده میشود. مهمترین نوع نرم کننده اپوکسی، روغن سویای اپوکسی است، بیشتر در صنعت غذا و دارو از آن استفاده میشود.
نرمکننده گروه فسفات
این نرم کننده در مقایسه با سایر انواع نرم کنندهها قیمت بالایی دارد و تنها در موارد خاصی مورد استفاده قرار میگیرد، نرم کننده فسفات دارای مقاومت زیادی در مقابل حلالها است و حتی در دمای پایین هم اثر گذاری خیلی خوبی دارد و همین ویژگی وجه تمایز آن با سایر نرم کنندهها است.
تری تولیل فسفات، تری ایلین فسفات و تری بوتیل فسفات از خانواده این نرم کننده هستند. البته باید توجه داشته باشید که برای مصارف معمولی از این نوع استفاده نمیشود و به دلیل سمی بودن و قیمت بالا تنها در مصارف خاص مورد استفاده قرار میگیرد.
نرم کننده گرانول پلیمری
این گروه در مقایسه با نوع قبلی قیمت بسیار پایینی دارد و استفاده بیشتری از آن میشود. نرم کنندههای پلیمری در استخراج مقاوم بالایی دارند ولی سرعت انحلالشان پایین است، با وجود اینکه فراریت کمی دارند اما در مواقعی که دما کاهش پیدا میکند عملکردشان به شدت افت میکند. مزیت این گروه در مقایسه با نوع قبل سمی نبودن است و عیب آنها مقاومت بالا در برابر تخریبهای زیستی و تجزیه نشدن در طبیعت است. معروفترین نرم کنندههای پلیمری: پلی پروپیلن سباسات، کربوکسیلیک اسید، استیلتری بوتیل سیترات و اتیلن وینیل استات هستند.
منبع :google search